Garlican stories
Garlican stories II
Een smaak van bloed in haar mond. Was ze geslagen? Of had ze geslagen? Sinds ze gebroken had met een nachtmerrie had ze niemand meer geslagen, noch was ze geslagen. Een herinnering was het, aan... | |
Enkele kleine wondjes (een snijwond, schaafwond, korstjes) sierden haar handen. Ze stopte ze snel in haar zakken. Het was koud en ze was haar leren handschoenen vergeten. De wind zoog door haar haren; zweepte.Thuis was de vlam in de fresia's gegaan. Hoe was het mogelijk... Ze rook 't nog: een indringende geur die zich eerst als gebakken brood voordeed, daarna als verbrande haren. De witte bloemen waren besmet met zwarte dorre plekken. Die bloemen waren een cadeau geweest. Was het symboliek? De kandelaar had nog niet eerder bloemen in vuur en vlam gezet. (Maar ze kreeg dan ook niet vaak bloemen.) Eindelijk ging de bibliotheek open. Het lukte haar niet haar drammerigheid van zich af te zetten. Ze zocht een boek over 'Die Zauberflöte', een opera van Mozart. Het bleek dat er zelfs een exemplarisch en oud boek uit de vorige eeuw over was in het magazijn. Of ze even mee wilde lopen. |
|
Van de wilde zon en warrige wind was in het magazijn, een kelder, niets te merken. Het rook er muf: alsof de kachel te hoog stond met een oude krant erop. En het was er donker.
Het boek over de opera zag er indrukwekkend uit. De symboliek der liefde van man en vrouw werd er in uit de doeken gedaan, evenals andere aspecten en interpretaties van die symboliek.
Vele oude boeken stonden in de rekken. Het maakte haar nieuwsgierig en al snel gingen haar vingers langs de tedere, tientallen ruggen. Eén boek trok haar speciale aandacht. Het was een grillige kaft, en oud: Het Boek van het Violet en de Look....
9 januari 1991
|
Garlican stories
Garlican stories II
Proza