Verbleekt door een felle opmerking die teder bedoeld was
mijn mechanismen staan op de kop:
overdag ben ik mens en gelukkig
's nachts ben ik minnaar en roep ongeluk af
over mezelf en anderen
ik ontwaak vermoeid, maar opgelucht
het is ten einde, het naarzinnig spel
ik kan weer eerlijk zijn.

De blije boodschap schokte me
zo dierbaar had ik het niet verwacht:
als minnaar gekeeld, als medemens hartelijk.
Verward door de verrassende duurzaamheid
en mijn hart klopt bij de gedachte je toezegde aanwezig te zijn.