verzamelingen

Kamer aan de poststraat

De kamer als ziel. Foto genomen vanaf de raamzijde waar in het raamkozijn een typemachine staan en een flesje rode wijn.
Het bed, niet mijn bed. Ik ben er erg ziek geweest. Daar is het begonnen met de schimmels. Daar heeft het lijfelijke verval een aanvang genomen (het was door honing, te weinig goed voedsel, teveel drank en verschillende anti-biotica).
De troost lag in een cd-speler die ik met geld van mijn vakantiebaan in de thuiszorg had verdiend (de thuiszorg! Dat was zwaar, welk een persoonlijk leed in een paar uur onthuld kan worden. Ben ik daardoor ook ziek geworden?). Troost lag ook in een verboden vriendschap die in nieuwe vrijheid opgerakeld kon worden.

Met foto's en affiches streed ik tegen de witte muren. Een waslijn aan de muur deed dienst als klerenrek.